بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلام و درود فراوان به ملّت عزیز و بزرگ ایران. اوّلاً یاد شهیدان گران‌قدر حوادث اخیر را گرامی میدارم؛ سرداران شهید، دانشمندان شهید كه حقّاً و انصافاً ارزشمند بودند برای جمهوری اسلامی و خدمت كردند و امروز در پیشگاه پروردگار، پاداش خدمات برجسته‌ی خودشان را دریافت میكنند ان‌شاءالله.

لازم میدانم به ملّت بزرگ ایران تبریك عرض بكنم. چند تبریك به ملّت عرض میكنم:
یكی تبریك پیروزی بر رژیم جعلی صهیونیست. رژیم صهیونی با آن همه هیاهو، با آن همه ادّعا، در زیر ضربات جمهوری اسلامی تقریباً از پا درآمد و له شد. فكر اینكه چنین ضرباتی از سوی جمهوری اسلامی ممكن است بر رژیم وارد بشود، در ذهن آنها و مخیّله‌ی آنها خطور نمیكرد و اتّفاق افتاد. خدا را سپاس میگزاریم كه به نیروهای مسلّح ما كمك كرد، توانستند از دفاع چندلایه‌ی پیشرفته‌ی آنها عبور كنند و بسیاری از مناطق شهری و نظامی آنها را زیر فشار موشكهای خودشان و با تهاجم قویّ سلاح پیشرفته‌ی خودشان با خاك یكسان كنند! این یكی از بزرگ‌ترین نعمتهای الهی است؛ این نشان‌دهنده‌ی آن است كه رژیم صهیونیستی بداند كه تعرّض به جمهوری اسلامی ایران برایش هزینه‌زاست، هزینه برای او ایجاد میكند، هزینه‌ی سنگین برای او به وجود می‌آورد و ایجاد میكند. و بحمدالله این اتّفاق افتاد؛ افتخارش متعلّق به نیروهای مسلّح و مردم عزیزمان است كه این نیروهای مسلّح را از درون خود ایجاد كردند، تربیت كردند، پشتیبانی كردند و دست [قویّ] آنها را برای انجام یك چنین كار بزرگی فراهم كردند، قوی كردند.

تبریك دوّم مربوط به پیروزی ایران عزیزمان بر رژیم آمریكا است. رژیم آمریكا وارد جنگ مستقیم شد، چون احساس كرد كه اگر وارد نشود، رژیم صهیونیستی بكلّی نابود خواهد شد. وارد جنگ شد برای اینكه او را نجات بدهد، لكن هیچ دستاوردی از این جنگ نداشت. به مراكز هسته‌ای ما حمله كردند ــ كه البتّه این به طور مستقل درخورِ پیگیریِ جزائی در دادگاه‌های بین‌المللی است ــ امّا نتوانستند كار مهمّی انجام بدهند. رئیس‌جمهور آمریكا(1) در شرح آنچه واقع شده بود بزرگ‌نمایی غیر متعارفی كرد، معلوم شد كه به این بزرگ‌نمایی احتیاج دارد؛ هر كسی می‌شنید آن حرفها را، میفهمید كه در زیر ظاهر این حرفها یك حقیقت دیگری وجود دارد. كاری نتوانستند انجام بدهند، به مقصودی كه داشتند نتوانستند برسند و بزرگ‌نمایی میكنند تا حقیقت را بپوشانند و مكتوم نگه دارند. اینجا هم جمهوری اسلامی پیروز شد و متقابلاً جمهوری اسلامی سیلی سختی به گونه‌ی آمریكا نواخت؛ به یكی از پایگاه‌های مهمّ آمریكا در منطقه، پایگاه العُدید، حمله كرد و خساراتی وارد كرد. همان كسانی كه در آن قضیّه بزرگ‌نمایی كرده بودند، در این قضیّه سعی كردند كوچك‌نمایی كنند، بگویند هیچ اتّفاقی نیفتاده، در حالی كه اتّفاق بزرگی افتاده بود. اینكه جمهوری اسلامی دسترسی داشته باشد به مراكز مهمّ آمریكا در منطقه و هر وقت متقضی دانست علیه آنها اقدام بكند، این حادثه‌ی كوچكی نیست، حادثه‌ی بزرگی است، در آینده هم این حادثه قابل تكرار است؛ در صورتی كه تعرّضی صورت بگیرد، هزینه‌ی دشمن و هزینه‌ی متعرّض قطعاً هزینه‌ی بالایی خواهد بود.

تبریك سوّم تبریك اتّحاد و اتّفاق فوق‌العاده‌ی ملّت ایران است. بحمدالله یك ملّت در حدود نود میلیون جمعیّت، یكپارچه، یك‌صدا، شانه‌به‌شانه، در كنار هم، بدون هیچ گونه تفاوتی در خواسته‌ها و در مقاصدی كه ابراز میكنند، ایستادند، شعار دادند، حرف زدند، از رفتار نیروهای مسلّح حمایت كردند، بعد از این هم همین خواهد بود. ملّت ایران بزرگواری خودش را، شخصیّت برجسته و ممتاز خودش را نشان داد در این قضیّه و نشان داد كه در هنگام لازم، یك صدا از این ملّت شنیده خواهد شد، و بحمدالله این اتّفاق افتاد.

نكته‌ای كه من میخواهم به عنوان یك نقطه‌ی اساسیِ عرایضم عرض بكنم این است كه رئیس‌جمهور آمریكا در یكی از بیاناتش و اظهاراتش گفت ایران باید تسلیم بشود. «تسلیم بشود»! بحث غنی‌سازی دیگر نیست، بحث صنعت هسته‌ای نیست، بحث تسلیم ایران است. البتّه این حرف برای دهان رئیس‌جمهور آمریكا خیلی بزرگ است. ایرانِ باعظمت، ایرانِ با این تاریخ، ایرانِ با این فرهنگ، ایرانِ با این عزم پولادین ملّی، اسم «تسلیم» برای یك چنین كشوری مایه‌ی استهزاء كسانی است كه ملّت ایران را می‌شناسند. لكن این اظهار او یك حقیقتی را لو داد؛ آمریكایی‌ها از اوّلِ انقلاب با ایران اسلامی مشغول معارضه هستند، پنجه می‌افكنند، هر دفعه‌ای هم یك بهانه‌ای دارند: یك بار حقوق بشر است، یك بار دفاع از دموكراسی است، یك بار حقوق زن است، یك بار غنی‌سازی است، یك بار اصل مسئله‌ی هسته‌ای است، یك بار مسئله‌ی ساخت موشك است؛ بهانه‌های گوناگونی می‌آورند، امّا باطن قضیّه یك چیز بیشتر نیست و آن «تسلیم ایران» است. قبلی‌ها نمیگفتند این را، چون این قابل قبول نیست؛ در هیچ منطق بشری قابل قبول نیست كه به یك ملّتی بگویند بیایید تسلیم بشوید، لذا آن را زیر عناوین دیگری پنهان میكردند. این شخص لو داد آن حقیقت را، نشان داد و فهماند كه آمریكایی‌ها فقط به تسلیم ایران راضی میشوند و نه به كمتر از آن. و این یك نقطه‌ی مهمّی است! ملّت ایران بدانند [علّت] معارضه‌ی با آمریكا این است و این اهانت بزرگ به ملّت ایران را آمریكایی‌ها دارند و چنین اتّفاقی هم هرگز نخواهد افتاد؛ هرگز نخواهد افتاد.

ملّت ایران ملّت بزرگی است، ایران كشور قوی و پهناوری است، ایران دارای تمدّن كهنی است؛ ثروت فرهنگی و تمدّنی ما صدها برابر بیشتر از آمریكا و امثال آمریكا است. اینكه كسی توقّع كند كه ایران تسلیم كشور دیگری بشود، این یكی از آن مهمل‌گویی‌های غلطی است كه یقیناً مایه‌ی استهزاء افراد خردمند و افراد دانا واقع خواهد شد. ملّت ایران عزیز است و عزیز خواهد بود، پیروز است و پیروز خواهد بود به توفیق الهی. و امیدواریم خدای متعال این ملّت را در زیر سایه‌ی الطاف خودش همیشه با عزّت و شرف محفوظ بدارد، درجات امام بزرگوار را عالی كند و حضرت بقیّةالله (ارواحنا فداه) را از این ملّت، راضی و خشنود كند و كمك آن بزرگوار، پشتیبان این ملّت باشد.

والسّلام علیكم و رحمة‌الله و‌ بركاته